Tłumaczenie Twojej strony Next.js 15 za pomocą Intlayer | Internacjonalizacja (i18n)

Spis treści

Czym jest Intlayer?

Intlayer to innowacyjna, open-source'owa biblioteka do internacjonalizacji (i18n), zaprojektowana, aby uprościć wsparcie wielojęzyczne w nowoczesnych aplikacjach webowych. Intlayer bezproblemowo integruje się z najnowszym frameworkiem Next.js 15, w tym z jego potężnym App Routerem. Jest zoptymalizowany do pracy z Server Components dla efektywnego renderowania i jest w pełni kompatybilny z Turbopack.

Dzięki Intlayer możesz:

• Łatwo zarządzać tłumaczeniami za pomocą deklaratywnych słowników na poziomie komponentów.
• Dynamicznie lokalizować metadane, trasy i treści.
• Uzyskać dostęp do tłumaczeń zarówno w komponentach po stronie klienta, jak i serwera.
• Zapewnić wsparcie TypeScript dzięki automatycznie generowanym typom, co poprawia autouzupełnianie i wykrywanie błędów.
• Korzystaj z zaawansowanych funkcji, takich jak dynamiczne wykrywanie i przełączanie lokalizacji.

Intlayer jest kompatybilny z Next.js 12, 13, 14 i 15. Jeśli używasz Next.js Page Router, możesz odnieść się do tego przewodnika. Dla Next.js 12, 13, 14 z App Routerem, odnieś się do tego przewodnika.

Przewodnik krok po kroku, jak skonfigurować Intlayer w aplikacji Next.js

Zobacz Application Template na GitHub.

Krok 1: Instalacja zależności

Zainstaluj niezbędne pakiety za pomocą npm:

npm install intlayer next-intlayer

• intlayer

• intlayer

  Podstawowy pakiet, który dostarcza narzędzia do internacjonalizacji dla zarządzania konfiguracją, tłumaczeń, deklaracji treści, transpilecji oraz poleceń CLI.

• next-intlayer

  Pakiet integrujący Intlayer z Next.js. Zapewnia dostawców kontekstu oraz hooki do internacjonalizacji w Next.js. Dodatkowo zawiera wtyczkę Next.js do integracji Intlayer z Webpack lub Turbopack, a także middleware do wykrywania preferowanego języka użytkownika, zarządzania ciasteczkami oraz obsługi przekierowań URL.

Krok 2: Skonfiguruj swój projekt

Utwórz plik konfiguracyjny, aby skonfigurować języki swojej aplikacji:

import { Locales, type IntlayerConfig } from "intlayer";const config: IntlayerConfig = {  internationalization: {    locales: [      Locales.ENGLISH,      Locales.FRENCH,      Locales.SPANISH,      // Twoje pozostałe lokalizacje    ],    defaultLocale: Locales.ENGLISH,  },};export default config;

Poprzez ten plik konfiguracyjny możesz ustawić lokalizowane adresy URL, przekierowania w middleware, nazwy ciasteczek, lokalizację i rozszerzenie deklaracji treści, wyłączyć logi Intlayer w konsoli i wiele więcej. Pełną listę dostępnych parametrów znajdziesz w dokumentacji konfiguracji.

Krok 3: Zintegruj Intlayer w konfiguracji Next.js

Skonfiguruj swoje środowisko Next.js, aby korzystało z Intlayer:

import type { NextConfig } from "next";import { withIntlayer } from "next-intlayer/server";const nextConfig: NextConfig = {  /* opcje konfiguracji tutaj */};export default withIntlayer(nextConfig);

Wtyczka Next.js withIntlayer() służy do integracji Intlayer z Next.js. Zapewnia budowanie plików deklaracji treści oraz monitoruje je w trybie deweloperskim. Definiuje zmienne środowiskowe Intlayer w środowiskach Webpack lub Turbopack. Dodatkowo dostarcza aliasy optymalizujące wydajność oraz zapewnia kompatybilność z komponentami serwerowymi.

Funkcja withIntlayer() jest funkcją zwracającą promise. Pozwala przygotować słowniki intlayer przed rozpoczęciem budowania. Jeśli chcesz użyć jej z innymi wtyczkami, możesz na nią poczekać (await). Przykład:

const nextConfig = await withIntlayer(nextConfig);const nextConfigWithOtherPlugins = withOtherPlugins(nextConfig);export default nextConfigWithOtherPlugins;

Jeśli chcesz używać tego synchronicznie, możesz użyć funkcji withIntlayerSync(). Przykład:

const nextConfig = withIntlayerSync(nextConfig);const nextConfigWithOtherPlugins = withOtherPlugins(nextConfig);export default nextConfigWithOtherPlugins;

Krok 4: Zdefiniuj dynamiczne trasy lokalizacji

Usuń wszystko z RootLayout i zastąp to następującym kodem:

import type { PropsWithChildren, FC } from "react";import "./globals.css";const RootLayout: FC<PropsWithChildren> = ({ children }) => (  // Nadal możesz opakować children innymi providerami, takimi jak `next-themes`, `react-query`, `framer-motion` itd.  <>{children}</>);export default RootLayout;

Pozostawienie komponentu RootLayout pustym pozwala na ustawienie atrybutów lang oraz dir w tagu <html>.

Aby zaimplementować dynamiczne routowanie, podaj ścieżkę dla lokalizacji, dodając nowy layout w katalogu [locale]:

import type { NextLayoutIntlayer } from "next-intlayer";import { Inter } from "next/font/google";import { getHTMLTextDir } from "intlayer";const inter = Inter({ subsets: ["latin"] });const LocaleLayout: NextLayoutIntlayer = async ({ children, params }) => {  const { locale } = await params;  return (    <html lang={locale} dir={getHTMLTextDir(locale)}>      <body className={inter.className}>{children}</body>    </html>  );};export default LocaleLayout;

Segment ścieżki [locale] służy do określenia lokalizacji. Przykład: /en-US/about odnosi się do en-US, a /fr/about do fr.

Na tym etapie napotkasz błąd: Error: Missing <html> and <body> tags in the root layout.. Jest to oczekiwane, ponieważ plik /app/page.tsx nie jest już używany i można go usunąć. Zamiast tego segment ścieżki [locale] aktywuje stronę /app/[locale]/page.tsx. W konsekwencji strony będą dostępne pod ścieżkami takimi jak /en, /fr, /es w Twojej przeglądarce. Aby ustawić domyślny język jako stronę główną, odnieś się do konfiguracji middleware w kroku 7.

Następnie zaimplementuj funkcję generateStaticParams w układzie aplikacji.

export { generateStaticParams } from "next-intlayer"; // Linia do wstawieniaconst LocaleLayout: NextLayoutIntlayer = async ({ children, params }) => {  /*... Reszta kodu*/};export default LocaleLayout;

generateStaticParams zapewnia, że Twoja aplikacja wstępnie buduje niezbędne strony dla wszystkich lokalizacji, zmniejszając obciążenie podczas działania i poprawiając doświadczenie użytkownika. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z dokumentacją Next.js dotyczącą generateStaticParams.

Intlayer działa z export const dynamic = 'force-static';, aby zapewnić, że strony są wstępnie zbudowane dla wszystkich lokalizacji.

Krok 5: Zadeklaruj swoją zawartość

Twórz i zarządzaj deklaracjami zawartości, aby przechowywać tłumaczenia:

import { t, type Dictionary } from "intlayer";const pageContent = {  key: "page",  content: {    getStarted: {      main: t({        en: "Get started by editing",        fr: "Commencez par éditer",        es: "Comience por editar",      }),      pageLink: "src/app/page.tsx",    },  },} satisfies Dictionary;export default pageContent;

Twoje deklaracje zawartości mogą być zdefiniowane w dowolnym miejscu w Twojej aplikacji, pod warunkiem, że zostaną umieszczone w katalogu contentDir (domyślnie ./src). I będą miały rozszerzenie pliku deklaracji zawartości (domyślnie .content.{json,ts,tsx,js,jsx,mjs,mjx,cjs,cjx}).

Po więcej szczegółów odsyłamy do dokumentacji deklaracji zawartości.

Krok 6: Wykorzystaj zawartość w swoim kodzie

Uzyskaj dostęp do swoich słowników zawartości w całej aplikacji:

import type { FC } from "react";import { ClientComponentExample } from "@components/ClientComponentExample";import { ServerComponentExample } from "@components/ServerComponentExample";import { type NextPageIntlayer, IntlayerClientProvider } from "next-intlayer";import { IntlayerServerProvider, useIntlayer } from "next-intlayer/server";const PageContent: FC = () => {  const content = useIntlayer("page");  return (    <>      <p>{content.getStarted.main}</p>      <code>{content.getStarted.pageLink}</code>    </>  );};const Page: NextPageIntlayer = async ({ params }) => {  const { locale } = await params;  return (    <IntlayerServerProvider locale={locale}>      <PageContent />      <ServerComponentExample />      <IntlayerClientProvider locale={locale}>        <ClientComponentExample />      </IntlayerClientProvider>    </IntlayerServerProvider>  );};export default Page;

• IntlayerClientProvider służy do dostarczania lokalizacji komponentom po stronie klienta. Może być umieszczony w dowolnym komponencie nadrzędnym, w tym w layoucie. Jednak zaleca się umieszczenie go w layoucie, ponieważ Next.js współdzieli kod layoutu pomiędzy stronami, co jest bardziej efektywne. Używając IntlayerClientProvider w layoucie, unikasz ponownej inicjalizacji dla każdej strony, poprawiając wydajność i utrzymując spójny kontekst lokalizacji w całej aplikacji.

• IntlayerServerProvider służy do dostarczania lokalizacji komponentom po stronie serwera. Nie można go ustawić w layoucie.

  Layout i strona nie mogą współdzielić wspólnego kontekstu serwera, ponieważ system kontekstu serwera opiera się na magazynie danych na żądanie (za pomocą mechanizmu React's cache), co powoduje, że każdy "kontekst" jest tworzony na nowo dla różnych segmentów aplikacji. Umieszczenie providera w wspólnym layoucie złamałoby tę izolację, uniemożliwiając prawidłowe propagowanie wartości kontekstu serwera do komponentów serwerowych.

Layout i strona nie mogą współdzielić wspólnego kontekstu serwera, ponieważ system kontekstu serwera opiera się na magazynie danych na żądanie (za pomocą mechanizmu React's cache), co powoduje, że każdy "kontekst" jest tworzony na nowo dla różnych segmentów aplikacji. Umieszczenie providera w współdzielonym layoucie złamałoby tę izolację, uniemożliwiając prawidłowe propagowanie wartości kontekstu serwera do komponentów serwerowych.

"use client";import type { FC } from "react";import { useIntlayer } from "next-intlayer";export const ClientComponentExample: FC = () => {  const content = useIntlayer("client-component-example"); // Utwórz powiązaną deklarację zawartości  return (    <div>      <h2>{content.title}</h2>      <p>{content.content}</p>    </div>  );};

import type { FC } from "react";import { useIntlayer } from "next-intlayer/server";export const ServerComponentExample: FC = () => {  const content = useIntlayer("server-component-example"); // Utwórz powiązaną deklarację zawartości  return (    <div>      <h2>{content.title}</h2>      <p>{content.content}</p>    </div>  );};

Jeśli chcesz użyć swojej zawartości w atrybucie typu string, takim jak alt, title, href, aria-label itp., musisz wywołać wartość funkcji, na przykład:

<img src={content.image.src.value} alt={content.image.value} />

Aby dowiedzieć się więcej o hooku useIntlayer, zapoznaj się z dokumentacją.

(Opcjonalny) Krok 7: Konfiguracja Middleware do wykrywania lokalizacji

Skonfiguruj middleware do wykrywania preferowanej lokalizacji użytkownika:

export { intlayerMiddleware as middleware } from "next-intlayer/middleware";export const config = {  matcher:    "/((?!api|static|assets|robots|sitemap|sw|service-worker|manifest|.*\\..*|_next).*)",};

intlayerMiddleware służy do wykrywania preferowanego języka użytkownika i przekierowywania go na odpowiedni adres URL, zgodnie z konfiguracją. Dodatkowo umożliwia zapisanie preferowanego języka użytkownika w ciasteczku.

Jeśli potrzebujesz połączyć kilka middleware'ów razem (na przykład intlayerMiddleware z uwierzytelnianiem lub niestandardowymi middleware'ami), Intlayer udostępnia teraz pomocnika o nazwie multipleMiddlewares.

import {  multipleMiddlewares,  intlayerMiddleware,} from "next-intlayer/middleware";import { customMiddleware } from "@utils/customMiddleware";export const middleware = multipleMiddlewares([  intlayerMiddleware,  customMiddleware,]);

(Opcjonalny) Krok 8: Internacjonalizacja twoich metadanych

W przypadku, gdy chcesz internacjonalizować swoje metadane, takie jak tytuł strony, możesz użyć funkcji generateMetadata dostarczonej przez Next.js. W jej wnętrzu możesz pobrać zawartość z funkcji getIntlayer, aby przetłumaczyć swoje metadane.

import { type Dictionary, t } from "intlayer";import { Metadata } from "next";const metadataContent = {  key: "page-metadata",  content: {    title: t({      pl: "Utwórz aplikację Next",      en: "Create Next App",      fr: "Créer une application Next.js",      es: "Crear una aplicación Next.js",    }),    description: t({      pl: "Wygenerowano za pomocą create next app",      en: "Generated by create next app",      fr: "Généré par create next app",      es: "Generado por create next app",    }),  },} satisfies Dictionary<Metadata>;export default metadataContent;

import { getIntlayer, getMultilingualUrls } from "intlayer";import type { Metadata } from "next";import type { LocalPromiseParams } from "next-intlayer";export const generateMetadata = async ({  params,}: LocalPromiseParams): Promise<Metadata> => {  const { locale } = await params;  const metadata = getIntlayer("page-metadata", locale);  /**   * Generuje obiekt zawierający wszystkie adresy URL dla każdego języka.   *   * Przykład:   * ```ts   *  getMultilingualUrls('/about');   *   *  // Zwraca   *  // {   *  //   en: '/about',   *  //   fr: '/fr/about',   *  //   es: '/es/about',   *  // }   * ```   */  const multilingualUrls = getMultilingualUrls("/");  const localizedUrl =    multilingualUrls[locale as keyof typeof multilingualUrls];  return {    ...metadata,    alternates: {      canonical: localizedUrl,      languages: { ...multilingualUrls, "x-default": "/" },    },    openGraph: {      url: localizedUrl,    },  };};// ... Reszta kodu

Zauważ, że funkcja getIntlayer importowana z next-intlayer zwraca Twoją zawartość opakowaną w IntlayerNode, co umożliwia integrację z edytorem wizualnym. Natomiast funkcja getIntlayer importowana z intlayer zwraca Twoją zawartość bezpośrednio, bez dodatkowych właściwości.

Alternatywnie możesz użyć funkcji getTranslation do deklarowania swoich metadanych. Jednak zaleca się używanie plików deklaracji zawartości, aby zautomatyzować tłumaczenie metadanych i w pewnym momencie wyodrębnić zawartość.

import {  type IConfigLocales,  getTranslation,  getMultilingualUrls,} from "intlayer";import type { Metadata } from "next";import type { LocalPromiseParams } from "next-intlayer";export const generateMetadata = async ({  params,}: LocalPromiseParams): Promise<Metadata> => {  const { locale } = await params;  const t = <T>(content: IConfigLocales<T>) => getTranslation(content, locale);  return {    title: t<string>({      en: "My title",      fr: "Mon titre",      es: "Mi título",    }),    description: t({      en: "My description",      fr: "Ma description",      es: "Mi descripción",    }),  };};// ... Reszta kodu

Dowiedz się więcej o optymalizacji metadanych w oficjalnej dokumentacji Next.js.

(Opcjonalny) Krok 9: Internacjonalizacja plików sitemap.xml i robots.txt

Aby zinternacjonalizować swoje pliki sitemap.xml i robots.txt, możesz użyć funkcji getMultilingualUrls dostarczonej przez Intlayer. Funkcja ta pozwala na generowanie wielojęzycznych URL-i dla Twojej mapy witryny.

import { getMultilingualUrls } from "intlayer";import type { MetadataRoute } from "next";const sitemap = (): MetadataRoute.Sitemap => [  {    url: "https://example.com",    alternates: {      languages: {        ...getMultilingualUrls("https://example.com"),        "x-default": "https://example.com",      },    },  },  {    url: "https://example.com/login",    alternates: {      languages: {        ...getMultilingualUrls("https://example.com/login"),        "x-default": "https://example.com/login",      },    },  },  {    url: "https://example.com/register",    alternates: {      languages: {        ...getMultilingualUrls("https://example.com/register"),        "x-default": "https://example.com/register",      },    },  },];export default sitemap;

import type { MetadataRoute } from "next";import { getMultilingualUrls } from "intlayer";const getAllMultilingualUrls = (urls: string[]) =>  urls.flatMap((url) => Object.values(getMultilingualUrls(url)) as string[]);const robots = (): MetadataRoute.Robots => ({  rules: {    userAgent: "*",    allow: ["/"],    disallow: getAllMultilingualUrls(["/login", "/register"]),  },  host: "https://example.com",  sitemap: `https://example.com/sitemap.xml`,});export default robots;

Dowiedz się więcej o optymalizacji mapy witryny w oficjalnej dokumentacji Next.js. Dowiedz się więcej o optymalizacji pliku robots.txt w oficjalnej dokumentacji Next.js.

(Opcjonalny) Krok 10: Zmień język swojej zawartości

Aby zmienić język swojej zawartości w Next.js, zalecanym sposobem jest użycie komponentu Link, aby przekierować użytkowników do odpowiedniej, zlokalizowanej strony. Komponent Link umożliwia prefetching strony, co pomaga uniknąć pełnego przeładowania strony.

"use client";import type { FC } from "react";import {  Locales,  getHTMLTextDir,  getLocaleName,  getLocalizedUrl,} from "intlayer";import { useLocale } from "next-intlayer";import Link from "next/link";export const LocaleSwitcher: FC = () => {  const { locale, pathWithoutLocale, availableLocales, setLocale } =    useLocale();  return (    <div>      <button popoverTarget="localePopover">{getLocaleName(locale)}</button>      <div id="localePopover" popover="auto">        {availableLocales.map((localeItem) => (          <Link            href={getLocalizedUrl(pathWithoutLocale, localeItem)}            key={localeItem}            aria-current={locale === localeItem ? "page" : undefined}            onClick={() => setLocale(localeItem)}            replace // Zapewni, że przycisk "wstecz" w przeglądarce przekieruje do poprzedniej strony          >            <span>              {/* Lokalizacja - np. FR */}              {localeItem}            </span>            <span>              {/* Język w swojej własnej lokalizacji - np. Français */}              {getLocaleName(localeItem, locale)}            </span>            <span dir={getHTMLTextDir(localeItem)} lang={localeItem}>              {/* Język w bieżącej lokalizacji - np. Francés przy ustawionej lokalizacji Locales.SPANISH */}              {getLocaleName(localeItem)}            </span>            <span dir="ltr" lang={Locales.ENGLISH}>              {/* Język po angielsku - np. French */}              {getLocaleName(localeItem, Locales.ENGLISH)}            </span>          </Link>        ))}      </div>    </div>  );};

Alternatywnym sposobem jest użycie funkcji setLocale dostarczonej przez hook useLocale. Ta funkcja nie pozwala na prefetching strony. Zobacz dokumentację useLocale hook po więcej szczegółów.

Możesz również ustawić funkcję w opcji onLocaleChange, aby wywołać niestandardową funkcję, gdy zmieni się lokalizacja.

"use client";import { useRouter } from "next/navigation";import { useLocale } from "next-intlayer";import { getLocalizedUrl } from "intlayer";// ... Reszta koduconst router = useRouter();const { setLocale } = useLocale({  onLocaleChange: (locale) => {    router.push(getLocalizedUrl(pathWithoutLocale, locale));  },});return (  <button onClick={() => setLocale(Locales.FRENCH)}>Zmień na francuski</button>);

Odnośniki do dokumentacji:

• useLocale hook
• getLocaleName hook
• getLocalizedUrl hook
• getHTMLTextDir hook
• hrefLang attribute
• lang attribute
• dir attribute`
• aria-current attribute`

(Opcjonalny) Krok 11: Tworzenie komponentu Link z lokalizacją

Aby zapewnić, że nawigacja w Twojej aplikacji respektuje bieżącą lokalizację, możesz stworzyć niestandardowy komponent Link. Ten komponent automatycznie dodaje prefiks z aktualnym językiem do wewnętrznych adresów URL. Na przykład, gdy użytkownik mówiący po francusku kliknie na link do strony "About", zostanie przekierowany na /fr/about zamiast na /about.

To zachowanie jest przydatne z kilku powodów:

• SEO i doświadczenie użytkownika: Lokalizowane adresy URL pomagają wyszukiwarkom poprawnie indeksować strony specyficzne dla języka oraz dostarczają użytkownikom treści w ich preferowanym języku.
• Spójność: Korzystając z lokalizowanego linku w całej aplikacji, gwarantujesz, że nawigacja pozostaje w obrębie bieżącej lokalizacji, zapobiegając niespodziewanym zmianom języka.
• Utrzymanie: Centralizacja logiki lokalizacji w jednym komponencie upraszcza zarządzanie adresami URL, co sprawia, że baza kodu jest łatwiejsza do utrzymania i rozbudowy wraz z rozwojem aplikacji.

Poniżej znajduje się implementacja lokalizowanego komponentu Link w TypeScript:

"use client";import { getLocalizedUrl } from "intlayer";import NextLink, { type LinkProps as NextLinkProps } from "next/link";import { useLocale } from "next-intlayer";import type { PropsWithChildren, FC } from "react";/** * Funkcja pomocnicza do sprawdzania, czy dany URL jest zewnętrzny. * Jeśli URL zaczyna się od http:// lub https://, jest uznawany za zewnętrzny. */export const checkIsExternalLink = (href?: string): boolean =>  /^https?:\/\//.test(href ?? "");/** * Niestandardowy komponent Link, który dostosowuje atrybut href w zależności od bieżącej lokalizacji. * Dla linków wewnętrznych używa `getLocalizedUrl`, aby poprzedzić URL lokalizacją (np. /fr/about). * Zapewnia to, że nawigacja pozostaje w tym samym kontekście lokalizacji. */export const Link: FC<PropsWithChildren<NextLinkProps>> = ({  href,  children,  ...props}) => {  const { locale } = useLocale();  const isExternalLink = checkIsExternalLink(href.toString());  // Jeśli link jest wewnętrzny i podano prawidłowy href, pobierz zlokalizowany URL.  const hrefI18n: NextLinkProps["href"] =    href && !isExternalLink ? getLocalizedUrl(href.toString(), locale) : href;  return (    <NextLink href={hrefI18n} {...props}>      {children}    </NextLink>  );};

Jak to działa

• Wykrywanie linków zewnętrznych: Funkcja pomocnicza checkIsExternalLink określa, czy URL jest zewnętrzny. Linki zewnętrzne pozostają niezmienione, ponieważ nie wymagają lokalizacji.

• Pobieranie bieżącej lokalizacji: Hook useLocale dostarcza aktualną lokalizację (np. fr dla języka francuskiego).

• Lokalizacja URL: Dla linków wewnętrznych (czyli nie zewnętrznych) używana jest funkcja getLocalizedUrl, która automatycznie dodaje przedrostek z bieżącą lokalizacją do URL. Oznacza to, że jeśli użytkownik korzysta z wersji francuskiej, podanie /about jako href zostanie przekształcone na /fr/about.

• Zwracanie linku: Komponent zwraca element <a> z zlokalizowanym URL, zapewniając spójność nawigacji z lokalizacją.

Integrując ten komponent Link w całej aplikacji, utrzymujesz spójne i świadome językowo doświadczenie użytkownika, jednocześnie korzystając z poprawy SEO i użyteczności.

(Opcjonalnie) Krok 12: Pobierz aktualny locale w Server Actions

Jeśli potrzebujesz aktywnego locale wewnątrz Server Action (np. do lokalizacji e-maili lub uruchamiania logiki zależnej od locale), wywołaj getLocale z next-intlayer/server:

"use server";import { getLocale } from "next-intlayer/server";export const myServerAction = async () => {  const locale = await getLocale();  // Wykonaj coś z locale};

Funkcja getLocale stosuje kaskadową strategię, aby określić locale użytkownika:

1. Najpierw sprawdza nagłówki żądania pod kątem wartości lokalizacji, która mogła zostać ustawiona przez middleware
2. Jeśli w nagłówkach nie zostanie znaleziona lokalizacja, szuka jej w ciasteczkach
3. Jeśli nie zostaną znalezione ciasteczka, próbuje wykryć preferowany język użytkownika na podstawie ustawień przeglądarki
4. W ostateczności używa domyślnej lokalizacji skonfigurowanej w aplikacji

Zapewnia to wybór najbardziej odpowiedniej lokalizacji na podstawie dostępnego kontekstu.

(Opcjonalny) Krok 13: Optymalizacja rozmiaru pakietu

Podczas korzystania z next-intlayer, słowniki są domyślnie dołączane do bundla dla każdej strony. Aby zoptymalizować rozmiar bundla, Intlayer udostępnia opcjonalny plugin SWC, który inteligentnie zastępuje wywołania useIntlayer za pomocą makr. Zapewnia to, że słowniki są dołączane tylko do bundli stron, które faktycznie ich używają.

Aby włączyć tę optymalizację, zainstaluj pakiet @intlayer/swc. Po instalacji next-intlayer automatycznie wykryje i użyje tego pluginu:

npm install @intlayer/swc --save-dev

Uwaga: Ta optymalizacja jest dostępna tylko dla Next.js w wersji 13 i wyższych.

Uwaga: Ten pakiet nie jest instalowany domyślnie, ponieważ wtyczki SWC są nadal eksperymentalne w Next.js. Może się to zmienić w przyszłości.

Uwaga: Jeśli ustawisz opcję jako importMode: 'dynamic' lub importMode: 'live', będzie to polegać na Suspense, więc będziesz musiał owinąć wywołania useIntlayer w granicę Suspense. Oznacza to, że nie będziesz mógł używać useIntlayer bezpośrednio na najwyższym poziomie komponentu Strony / Układu.

Monitorowanie zmian słowników w Turbopack

Podczas korzystania z Turbopack jako serwera deweloperskiego za pomocą polecenia next dev --turbopack, zmiany w słownikach nie będą domyślnie automatycznie wykrywane.

To ograniczenie występuje, ponieważ Turbopack nie może uruchamiać wtyczek webpack równolegle, aby monitorować zmiany w Twoich plikach z zawartością. Aby to obejść, musisz użyć polecenia intlayer watch, aby jednocześnie uruchomić serwer deweloperski oraz obserwatora budowy Intlayer.

{  // ... Twoje istniejące konfiguracje package.json  "scripts": {    // ... Twoje istniejące konfiguracje skryptów    "dev": "intlayer watch --with 'next dev --turbopack'",  },}

Konfiguracja TypeScript

Intlayer używa rozszerzenia modułów (module augmentation), aby wykorzystać zalety TypeScript i wzmocnić Twoją bazę kodu.

Upewnij się, że Twoja konfiguracja TypeScript zawiera automatycznie generowane typy.

{  // ... Twoje istniejące konfiguracje TypeScript  "include": [    // ... Twoje istniejące konfiguracje TypeScript    ".intlayer/**/*.ts", // Uwzględnij automatycznie generowane typy  ],}

Konfiguracja Git

Zaleca się ignorowanie plików generowanych przez Intlayer. Pozwala to uniknąć ich zatwierdzania do repozytorium Git.

Aby to zrobić, możesz dodać następujące instrukcje do pliku .gitignore:

# Ignoruj pliki generowane przez Intlayer.intlayer

Rozszerzenie VS Code

Aby poprawić swoje doświadczenie w pracy z Intlayer, możesz zainstalować oficjalne rozszerzenie Intlayer dla VS Code.

Zainstaluj z Marketplace VS Code

To rozszerzenie oferuje:

• Autouzupełnianie kluczy tłumaczeń.
• Wykrywanie błędów w czasie rzeczywistym dla brakujących tłumaczeń.
• Podgląd w linii przetłumaczonej zawartości.
• Szybkie akcje umożliwiające łatwe tworzenie i aktualizowanie tłumaczeń.

Aby uzyskać więcej informacji na temat korzystania z rozszerzenia, zapoznaj się z dokumentacją rozszerzenia Intlayer dla VS Code.

Idź dalej

Aby pójść dalej, możesz zaimplementować edytor wizualny lub wyodrębnić swoją zawartość, korzystając z CMS.